วันนี้ อยู่ดีๆก็คึก นึกถึงวันที่เผชิญความหนาวเหน็บที่ซีอาน จากคนที่เปิดแอร์แค่ 20 องศาก็หนาวแล้ว ต้องไปอยู่กับอุณหภูมิติดลบ จะไหวไหมเนี่ย สภาพที่กลับมาจะเป็นยังงัย แค่คิดก็สยองหละ
เอ๊า ไปก็ไป .....
สุดท้าย กลับมาแบบสบายมาก ขนาดเจอ -2 ตอนกลางคืน ยังเดินท้าลมหนาวแบบชิลๆๆไม่มีจาม ไม่มีน้ำมูก ใครอยากรู้ให้ยกมือขึ้น .. ลองเดาก่อนอ่านต่อไปนะ
คำตอบนั้นก็คือเสื้อ long john ที่ทำด้วย wool คร๊าบ
ใครที่ขี้หนาว ถ้าพอมีเจียดได้ ให้ยอมสละนะ คุณจะรู้สึกว่าอยู่กับความหนาวไม่ได้ยากเกินไป
พิสูจน์ด้วยตัวเอง และเพื่อนมาแล้ว
ใส่ทุกวันไม่หนาวนะ แต่มีอยู่วันเกิดเปลี่ยนไปใส่แบบไม่ใช่ wool หนาวมาก ทุกอย่างข้างนอกเหมือนเดิม โอ๊ว หนาวจริงๆ วันรุ่งขึ้น โอเคเหมือนเดิม
เพื่อนวันแรกใส่ วันที่สองไม่ใส่ บ่นหนาว เลยถามว่า ไม่ได้ใส่ wool ใช่ไหม คำตอบคือใช่ ขนาดเพื่อนใส่เสื้อขนห่าน มิใช่พิมพ์ผิดนะ ขนห่านจริงๆ เหม็นน้อยกว่าเป็ด แต่เขาว่าจะอุ่นกว่า เพราะเราเชื่อว่า ถ้าข้างในอุ่นพอ ก็จะรู้สึกหนาวไม่มาก
ถ้าคนที่ขี้ร้อน ชอบอากาศหนาวๆ ใส่แค่เสื้อ wool กับเสื้อเชิ้ตธรรมดา สวมเสื้อหนาวอีกชั้นนึง ก็พออยู่ได้นะ
ถ้าจะถามว่าท่านได้แต่ใดมา
นับเป็นความบังเอิญที่ก่อนไปจีน ไปไต้หวันมาก่อน ร้านข้างๆโรงแรม ขายพวดเสื้อกันหนาว แบบปีนภูเขาหิมะ แล้วจัดมุมลดราคา เหลือประมาณ 900 กว่า NT
เลยกวาดมาแบบเร็วๆ เพราะมีเวลาน้อยมาก
และที่น่ารักเชียว คือ มีสีชมพูออกบานเย็นสำหรับคุณผู้หญิง (ในรูปขอยืมมาจาก internet ให้ดูสีและลักษณะว่าประมาณนี้ ขี้เกียจรื้อตู้ มิว่ากันนะ)
นอกนั้นหากสามารถเพิ่มองค์ประกอบอื่นที่เป็น wool อาทิ ผ้าพันคอ ได้ ก็จะอุ่นใจขึ้น สำหรับสาวขี้หนาว รับรองไม่ผิดหวัง ถ้าไปที่ๆหนาวมาก ขอให้เลือกผ้าพันคอผืนยาวนะ จะสามารถพันได้หลายทบ ใครจะว่าเป็นมัมมี่ อย่าได้สน ขอให้ไม่ป่วยที่ระหว่างเดินทาง และกลับมากรุงเทพแบบไม่โทรมเป็นพอ
หรือจะเป็นเสื้อ wool แบบสวมหัวอีกตัวก็ได้ สวมทับเสื้ออีกที จะได้ใส่ได้หลายวัน ใครงบเยอะจะซื้อหลายตัวไม่ว่ากัน แต่ถ้าเป็นเสื้อค่อนข้างแพงกว่าเยอะ
เฮาก็แอบซื้อมาจากไต้หวันด้วย ร้าน cashmere 100% แต่ไปซื้อในห้างตรงข้ามสถานีรถไฟ main station อันนี้โชคดีที่ห้างลดราคาพอดี จัดราคาประมาณว่าถ้าซื้อถึงเท่าไหร่ ให้เอาไปแลกจะได้คูปองเงินสด เราก็บอกให้คนขายลดหน่อย เขาเลยบอกว่าห้างนี้มีจัดรายการ ก็ได้คูปองเงินสดเท่าไหร่ก็ลดให้เท่านั้นหละกัน แหม คนขายสวยด้วย ใจดีด้วย
รองเท้าก็ตัดสินใจซื้อจากร้านที่ไต้หวันเหมือนกัน เป็น snow boot ลดราคาเช่นกันนะฮ๊าฟ ราคา 1980 NT ทิ้งกล่องไว้ไต้หวัน ยัดใส่กระเป๋ามา ก็โออยู่
ดังนั้น ในความคิดเรา ไต้หวันเป็นสวรรค์ของคนขี้หนาวอย่างเราเลย มิใช่อาหาร
สำหรับกางเกง หา wool ไม่ทัน ก็ใช้แบบธรรมดาที่หาซื้อได้ทั่วไป ก็เอาอยู่
แต่ที่ยังไม่ถูกใจคือ ถุงมือ ก็ซื้อจากไต้หวันมานะ ราคา 300 NT ยังรู้สึกว่าอุ่นไม่ถึงใจ
เอาหละ รำลึกความหลังมาเพียงเท่านี้ก็พอสมควรหละ แค่อยากแชร์ประสบการณ์ของคนที่ไม่คิดว่าจะผ่านมาอากาศหนาวได้อย่างดี มากกว่าที่คิดไว้ หวังว่าจะเป็นประโยชน์นะ
